- |
-
مقایسه تاثیر تمرینات پلایومتریک و ویبریشن تمام بدن بر سفتی اندام تحتانی دختران
پذیرفته شده برای ارائه شفاهی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/10thconf.2017.171
کد مقاله : 3759-10THCONF
نویسندگان
1دانشجوی کارشناسی ارشد / دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
2استادیار/دانشگاه خوارزمی
3دانشگاه خوارزمی- دانشکده تربیت بدنی
چکیده
مقدمه: تمرینات پلایومتریک باعث می شود عضلات در کوتاه ترین زمان ممکن حداکثر قدرت خود را اعمال کنند و پایه اصلی این تمرینات فرایند چرخه کشش–کوتاه شدن انقباض عضلانی است. تمرینات ویبریشن تمام بدن اخیرا معرفی شده اند و اعتقاد بر این است که تاثیر مشابهی مانند تمرینات پلایومتریک در مدت زمان کوتاه تر دارند. در این تمرینات تحریکات مکانیکی نوسانی به بدن منتقل می شوند و از طریق رفلکس های دوکی باعث تحریک عضلات می شوند. از طرفی یکی از خواص مکانیکی ساختارهای ویسکوالاستیک، سفتی است که می تواند بر مکانیک تولید نیروی عضلات و کل بدن در حین فعالیت تاثیر بگذارد. با مرور مطالعات این سوال مطرح است که آیا تمرینات پلایومتریک و تمرینات حاد ویبریشن تمام بدن می تواند بر سفتی اندام تحتانی اثر بگذارد. بنابراین هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیر تمرینات پلایومتریک و ویبریشن تمام بدن بر سفتی اندام تحتانی دختران بود.
روش شناسی: تعداد 20 دختر ورزشکار به صورت تصادفی در دو گروه تمرینات پلایومتریک و ویبریشن تمام بدن (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی ها قبل از شرکت در تمرینات 15 تکرار هاپینگ ترجیحی روی صفحه نیرو را انجام دادند و اطلاعات نیروهای عکس العمل زمین با فرکانس 500 هرتز جمع آوری شد. سپس گروه های تمرینات پلایومتریک و تمرینات ویبریشن به مدت چهار هفته و هر هفته سه جلسه (جمعا 12 جلسه) به ترتیب در تمرینات پلایومتریک و ویبریشن تمام بدن شرکت کردند و پس از چهار هفته پس آزمون مشابه با پیش آزمون ثبت شد. سفتی اندام تحتانی با تقسیم حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین اعمال شده بر جابجایی عمودی مرکز جرم محاسبه شد.
یافته ها: نتیجه آزمون آماری تحلیل کوواریانس و تی مستقل نشان داد تمرینات پلایومتریک و ویبریشن تمام بدن باعث افزایش معنی داری در سفتی اندام تحتانی شدند (0/05 ≥ P)، با این حال تاثیر تمرینات پلایومتریک و ویبریشن تمام بدن بر سفتی اندام تحتانی متفاوت نبود (0/05 ˃ P).
بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه سفتی اندام تحتانی سرعت توسعه نیرو در سیستم را تنظیم می کند، قابلیت ذخیره نیرو برای اجرای چرخه کشش-انقباض را تعیین می کند و میزان مقاومت سیستم در برابر اغتشاشات وارده را مشخص می کند و بنابراین در مکانیک تولید و انتقال نیروی عضلات و عملکرد دخیل می باشد، زنان ورزشکار با استفاده از هر دو تمرینات پلایومتریک و ویبریشن تمام بدن می توانند این فاکتور را بهبود بخشند.
روش شناسی: تعداد 20 دختر ورزشکار به صورت تصادفی در دو گروه تمرینات پلایومتریک و ویبریشن تمام بدن (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی ها قبل از شرکت در تمرینات 15 تکرار هاپینگ ترجیحی روی صفحه نیرو را انجام دادند و اطلاعات نیروهای عکس العمل زمین با فرکانس 500 هرتز جمع آوری شد. سپس گروه های تمرینات پلایومتریک و تمرینات ویبریشن به مدت چهار هفته و هر هفته سه جلسه (جمعا 12 جلسه) به ترتیب در تمرینات پلایومتریک و ویبریشن تمام بدن شرکت کردند و پس از چهار هفته پس آزمون مشابه با پیش آزمون ثبت شد. سفتی اندام تحتانی با تقسیم حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین اعمال شده بر جابجایی عمودی مرکز جرم محاسبه شد.
یافته ها: نتیجه آزمون آماری تحلیل کوواریانس و تی مستقل نشان داد تمرینات پلایومتریک و ویبریشن تمام بدن باعث افزایش معنی داری در سفتی اندام تحتانی شدند (0/05 ≥ P)، با این حال تاثیر تمرینات پلایومتریک و ویبریشن تمام بدن بر سفتی اندام تحتانی متفاوت نبود (0/05 ˃ P).
بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه سفتی اندام تحتانی سرعت توسعه نیرو در سیستم را تنظیم می کند، قابلیت ذخیره نیرو برای اجرای چرخه کشش-انقباض را تعیین می کند و میزان مقاومت سیستم در برابر اغتشاشات وارده را مشخص می کند و بنابراین در مکانیک تولید و انتقال نیروی عضلات و عملکرد دخیل می باشد، زنان ورزشکار با استفاده از هر دو تمرینات پلایومتریک و ویبریشن تمام بدن می توانند این فاکتور را بهبود بخشند.
کلیدواژه ها
موضوعات
Title
The effects of plyometric exercises and Whole Body Vibration training on girls’ lower limb stiffness
Authors
Mana Asadi, Ali Abbasi, Mahdi Khaleghi Tazoji
Abstract
Introduction: Plyometric exercises (PE) cause muscles to exert maximum strength during shortest possible time and the basis of these exercises is stretch-shorten cycle in muscular contraction. Whole Body Vibration Training (WBVT) has been introduced recently and it is believed that it has the same effects as PE in shortest time. During these training oscillating mechanical stimulation transit to body and stimulate muscles through the muscle spindle reflexes. On the other hand, stiffness is a mechanical properties of viscoelastic structures which effects on muscles force production and whole body mechanics during activities. With reviewing the literature, the question arise if PE and WBVT can effect on lower limb stiffness. Therefore, the purpose of this research was to examine the effects of PE and WBVT on girls’ lower limb stiffness.
Methodology: Twenty athletic girls randomly assigned in two groups of PE and WBVT (n=10 per group). Participants have done 15 preferred hopping on force plate before participate in training, and Ground Reaction Forces (GRF) is gathered with 500 Hz frequency. PE and WBVT groups have participated in PE and WBVT respectively for four weeks and three days a week (12 session at whole), and the post-test were done similar to pre-test. Lower limb stiffness were calculated by dividing exerted maximum vertical GRF on the vertical displacement in center of mass.
Results: The results of covariance and independent sample t test showed PE and WBVT significantly increase the lower limb stiffness (P ≤ 0.05); however, the effects of PE and WBVT on lower limb stiffness did not differ (P˃ 0.05).
Discussion: As lower limb stiffness adjusts rate of force development in system, determine force storage capability for stretch-shorten cycle, and determine system resistant against perturbations, and therefore can effects on muscles force production and transmission, and performance, athletic females can improve this factor with both PE and WBVT.
Methodology: Twenty athletic girls randomly assigned in two groups of PE and WBVT (n=10 per group). Participants have done 15 preferred hopping on force plate before participate in training, and Ground Reaction Forces (GRF) is gathered with 500 Hz frequency. PE and WBVT groups have participated in PE and WBVT respectively for four weeks and three days a week (12 session at whole), and the post-test were done similar to pre-test. Lower limb stiffness were calculated by dividing exerted maximum vertical GRF on the vertical displacement in center of mass.
Results: The results of covariance and independent sample t test showed PE and WBVT significantly increase the lower limb stiffness (P ≤ 0.05); however, the effects of PE and WBVT on lower limb stiffness did not differ (P˃ 0.05).
Discussion: As lower limb stiffness adjusts rate of force development in system, determine force storage capability for stretch-shorten cycle, and determine system resistant against perturbations, and therefore can effects on muscles force production and transmission, and performance, athletic females can improve this factor with both PE and WBVT.
Keywords
Plyometric Exercise, Whole Body Vibration Training, Lower Limb Stiffness