مقایسه اثر تمرینات تقویتی عضلات چهارسررانی با تمرینات کششی عضلات دوقلو و نعلی بر درد و ناتوانی عملکردی در بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی رانی
پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/10thconf.2017.220
کد مقاله : 3060-10THCONF
نویسندگان
1دانشجو/دانشگاه ازاداسلامی خوراسگان
2استاد،گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
چکیده
مقدمه: سندرم درد کشککی رانی موجب درد و اختلال در عملکردبیمارمیشود. هدف از این تحقیق مقایسهی تأثیر تمرینات تقویتی عضلات چهارسر رانی با تمرینات کششی عضلات دو قلو و نعلی بر درد و عملکرد بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی رانی بود.
روش شناسی: از بین چهل نفر از بیماران زن مبتلا به سندرم درد کشککی رانی که به درمانگاه تخصصی ارتوپدی بیمارستان شریعتی اصفهان مراجعه کرده بودند، تعداد بیست نفر بهصورت هدفمند انتخاب و بطور تصادفی و مساوی در دو گروه تجربی اول (سن: 2/1±57/32 سال، قد: 7/2±173 سانتی متر، وزن 4/5±68 کیلوگرم و گروه تجربی دوم (4/1 ±43 سال، قد: 2/2±164 سانتی متر، 6/2±69 کیلوگرم) قرار گرفتند. گروه تجربی اول سه جلسه نیم ساعت درهفته وبه مدت هشت هفته، تمرینات تقویتی عضلات چهارسر رانی و گروه تجربی دوم در مدت مشابه تمرینات کششی عضلات دو قلو و نعلی را انجام دادند. قبل و بعد از دوره تمرین درد و عملکرد به ترتیب با پرسشنامه VAS و WOMAC اندازهگیری شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری تی مستقل و وابسته استفاده شد.
یافته ها: بهبود معناداری در خصوص درد دو گروه تمرینی متعاقب انجام تمرینات مشاهده شد (0/05>P). به طوری که بین میزان درد گروه تجربی اول قبل (0/6±8) و بعد (1/2±5/46) تفاوت معناداری مشاهده شد (0/05>P). بین میزان درد گروه تجربی دوم قبل (1/2±7/57) و بعد (1/4±5/14) تفاوت معناداری مشاهده شد (0/05>P). در مورد عملکرد نیز بین میزان عملکرد گروه تجربی اول قبل (0/9±37/85) و بعد (1/2±32/57) تفاوت معناداری مشاهده شد (0/05>P). بین میزان عملکرد گروه تجربی دوم قبل (2/04±32/28) و بعد (1/02±22/28) تفاوت معناداری مشاهده شد (0/05>P).
بحث و نتیجه گیری: به متخصصان توانبخشی توصیه میشود در درمان افراد مبتلا به سندرم درد کشککی رانی علاوه بر تمرینات تقویتی عضلات چهارسر رانی، از تمرینات کششی عضلات دوقلو و نعلی درپروتکل تمرینی استفاده کنند.
روش شناسی: از بین چهل نفر از بیماران زن مبتلا به سندرم درد کشککی رانی که به درمانگاه تخصصی ارتوپدی بیمارستان شریعتی اصفهان مراجعه کرده بودند، تعداد بیست نفر بهصورت هدفمند انتخاب و بطور تصادفی و مساوی در دو گروه تجربی اول (سن: 2/1±57/32 سال، قد: 7/2±173 سانتی متر، وزن 4/5±68 کیلوگرم و گروه تجربی دوم (4/1 ±43 سال، قد: 2/2±164 سانتی متر، 6/2±69 کیلوگرم) قرار گرفتند. گروه تجربی اول سه جلسه نیم ساعت درهفته وبه مدت هشت هفته، تمرینات تقویتی عضلات چهارسر رانی و گروه تجربی دوم در مدت مشابه تمرینات کششی عضلات دو قلو و نعلی را انجام دادند. قبل و بعد از دوره تمرین درد و عملکرد به ترتیب با پرسشنامه VAS و WOMAC اندازهگیری شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری تی مستقل و وابسته استفاده شد.
یافته ها: بهبود معناداری در خصوص درد دو گروه تمرینی متعاقب انجام تمرینات مشاهده شد (0/05>P). به طوری که بین میزان درد گروه تجربی اول قبل (0/6±8) و بعد (1/2±5/46) تفاوت معناداری مشاهده شد (0/05>P). بین میزان درد گروه تجربی دوم قبل (1/2±7/57) و بعد (1/4±5/14) تفاوت معناداری مشاهده شد (0/05>P). در مورد عملکرد نیز بین میزان عملکرد گروه تجربی اول قبل (0/9±37/85) و بعد (1/2±32/57) تفاوت معناداری مشاهده شد (0/05>P). بین میزان عملکرد گروه تجربی دوم قبل (2/04±32/28) و بعد (1/02±22/28) تفاوت معناداری مشاهده شد (0/05>P).
بحث و نتیجه گیری: به متخصصان توانبخشی توصیه میشود در درمان افراد مبتلا به سندرم درد کشککی رانی علاوه بر تمرینات تقویتی عضلات چهارسر رانی، از تمرینات کششی عضلات دوقلو و نعلی درپروتکل تمرینی استفاده کنند.
کلیدواژه ها
موضوعات
Title
Compare the effect of quadriceps muscles strength and stretch of gastrocnemius and soleus muscle on pain and functional disability in patients with patellofemoral pain syndrome.
Authors
Fariba Pourkaram Ali, Nader Rahnama
Abstract
Introduction: Patellofemoral pain syndrome, cause disturbance in pain and performance. The aim of this study was to compare the effect of quadriceps muscles strength and stretch of gastrocnemius and soleus muscle on pain and functional disability in patients with Patellofemoral pain syndrome. For this purpose, 40 patients were females Patellofemoral pain syndrome who were referred to the center of Shariati Hospital, 20 individuals are chosen randomly and evenly in the first two groups (age: 2.1 ± 57.32 years, height: 7.2 ± 173 cm, weight 4.5 ± 68 kg) and the second experimental group (4.1 ± 43 years, height: 2.2 ± 164 cm, 6.2 ± 69 kg) respectively. The first experimental group for eight weeks, quadriceps muscle strengthening exercises and stretching exercises muscles in the same period of the second experimental group did the twins and soleus. Before and after the training period VAS and WOMAC pain and function were assessed by questionnaire. To analyze the data and independent t tests were used. Especially significant improvement in pain after exercise training group was observed (P<0.05). So that between the first experimental group before pain (X=8±0.6) and after (X=5.46±1/2) there was a significant difference (P<0.05). Pain between the two groups before (X=7.57±1.2) and after (X=5.14±1.4) there was a significant difference ((P<0.05). In the case of performance between the performance of the experimental group before X=37.85±0.9) and after (X=32.57±1.2) there was a significant difference (05.0> P). Between the performance of the experimental group before (X=32.28±2.04) and after (X=22.28±1.02) there was a significant difference (P<0.05). Sports rehabilitation specialists recommend Patellofemoral pain syndrome in patients with muscle strengthening exercises in addition to quadriceps strengthening, twins and soleus muscle stretching exercises to use.
Keywords
Patellofemoral Pain (PFPS), stretch of gastrocnemius and soleus trainings, Strengthening Quadriceps Muscle