- |
-
تأثیر تمرین ورزشی در معابر شهری بر غلظت سرب ادراری دوچرخه سواران مرد
پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/10thconf.2017.230
کد مقاله : 3087-10THCONF
نویسندگان
1عضو هیئت علمی پژوهشگاه تربیت بدنی
2عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین- پیشوا
چکیده
مقدمه: غلظت سرب ادراری به عنوان یکی از مهترین شاخص های قرارگیری در معرض آلاینده‌های محیط زیست می‌باشد. از آنجا که ورزشکاران طی اجرای ورزشی، سرعت و حجم تنفس بالاتری را در واحد زمان تجربه می‌کنند، میزان جذب آلاینده‌های محیطی در آنان به چندین برابر افزایش می‌یابد. دوچرخه‌سواری به عنوان یکی از رشته‌های ورزشی که عموماً، در فضاهای سرباز به‌ویژه در معابر شهری اجرا می‌شود، می‌تواند با قرار دادن ورزشکار در معرض آلاینده‌های محیطی به‌ویژه سرب، سلامت وی را مورد تهدید قرار دهد. لذا به‌منظور پاسخ به این پرسش که آیا می‌توان دوچرخه‌سواری در معابر شهری را به عنوان یک ورزش سالم به عموم جامعه توصیه کرد، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تمرین دوچرخه‌سواری در معابر شهری بر مقدار سرب ادراری ورزشکاران این رشته انجام شد.
روش شناسی: 10 دوچرخه سوار مرد سالم (سن، 2±22)، با سابقه حداقل دو سال تمرین مستمر در معابر شهری با میانگین سه جلسه فعالیت در هفته و ساکن کلان شهر تهران به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. به‌وسیله یک پرسشنامه عادات غذایی، از عدم استفاده آزمودنی‌ها از داروها یا مکمل‌های حاوی ویتامین و مواد معدنی اطمینان حاصل شد. جمع‌آوری نمونه ادرار صبح‌گاهی آزمودنی-ها انجام شد و نمونه‌ها در یوراین باتل‌های پلی استایرن استریل که قبلاً با اسید نیتریک رقیق شستشو داده شده بودند، ذخیره شد. غلظت سرب به روش ریز استخراج مایع- مایع پخشی کوپل شده با طیف نور سنجی ماوراء بنفش مرئی انجام شد و شاخص های آماری توصیفی توسط نرم‌افزار IBM SPSS Statistics v23.0 محاسبه و تجزیه و تحلیل آماری نتایج به‌وسیله آزمون t تک‌نمونه‌ای در سطح P<0/05 انجام شد.
یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه، میانگین غلظت سرب ادراری آزمودنی‌ها 2/99±3/79 میکروگرم بر لیتر به‌دست آمد. تجزیه و تحلیل آماری نتایج نشان داد که میانگین غلظت سرب ادرار آزمودنی‌های مورد مطالعه در مقایسه با محدوده مجاز اعلام شده از سوی شورای علم و بهداشت آمریکا (کمتر از 10 میکروگرم بر دسی لیتر)، به‌طور معناداری کمتر است (0/001>p).
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت سرب ادراری دوچرخه‌سواران معابر شهری تهران به عنوان یکی از شاخص-های اصلی آلودگی محیط، در محدوده مجاز قرار دارد. لذا به‌نظر می‌رسد که می‌توان دوچرخه‌سواری در سطح شهر را به عنوان یک ورزش سالم با هدف کاهش ترافیک و آلودگی هوا به عموم جامعه توصیه کرد.
روش شناسی: 10 دوچرخه سوار مرد سالم (سن، 2±22)، با سابقه حداقل دو سال تمرین مستمر در معابر شهری با میانگین سه جلسه فعالیت در هفته و ساکن کلان شهر تهران به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. به‌وسیله یک پرسشنامه عادات غذایی، از عدم استفاده آزمودنی‌ها از داروها یا مکمل‌های حاوی ویتامین و مواد معدنی اطمینان حاصل شد. جمع‌آوری نمونه ادرار صبح‌گاهی آزمودنی-ها انجام شد و نمونه‌ها در یوراین باتل‌های پلی استایرن استریل که قبلاً با اسید نیتریک رقیق شستشو داده شده بودند، ذخیره شد. غلظت سرب به روش ریز استخراج مایع- مایع پخشی کوپل شده با طیف نور سنجی ماوراء بنفش مرئی انجام شد و شاخص های آماری توصیفی توسط نرم‌افزار IBM SPSS Statistics v23.0 محاسبه و تجزیه و تحلیل آماری نتایج به‌وسیله آزمون t تک‌نمونه‌ای در سطح P<0/05 انجام شد.
یافته ها: بر اساس نتایج مطالعه، میانگین غلظت سرب ادراری آزمودنی‌ها 2/99±3/79 میکروگرم بر لیتر به‌دست آمد. تجزیه و تحلیل آماری نتایج نشان داد که میانگین غلظت سرب ادرار آزمودنی‌های مورد مطالعه در مقایسه با محدوده مجاز اعلام شده از سوی شورای علم و بهداشت آمریکا (کمتر از 10 میکروگرم بر دسی لیتر)، به‌طور معناداری کمتر است (0/001>p).
بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت سرب ادراری دوچرخه‌سواران معابر شهری تهران به عنوان یکی از شاخص-های اصلی آلودگی محیط، در محدوده مجاز قرار دارد. لذا به‌نظر می‌رسد که می‌توان دوچرخه‌سواری در سطح شهر را به عنوان یک ورزش سالم با هدف کاهش ترافیک و آلودگی هوا به عموم جامعه توصیه کرد.
کلیدواژه ها
موضوعات
Title
The effect of exercise training on city streets in urine lead concentration of male cyclists
Authors
Masoumeh Helalizadeh, Hakim Faraji
Abstract
Introduction: Urine lead concentration is one of the most employed measures of pollutants exposure and risk. Since during athletic performance both tidal volume and breathing rate increase, toxins absorption arises to several times. Cyclists are generally training in urban areas may be exposed to high levels of lead as a contaminant. This study was carried out to determine if cycling in urban areas can be recommended as a healthy exercise. So, the purpose was to investigate the effect of exercise training in urban areas on urine lead concentration of male cyclists.
Methodology: Ten healthy male cyclists (age, 22 ± 2) who lived in Tehran city were recruited before the start of their training period. The athletes had performed training regularly for the previous 2 years, and they have an average of three times per week work out, mostly on city streets. They all completed a questionnaire relative to their habits to ensure they were not taking any vitamins, minerals, or other supplementation. Morning midstream urine samples obtained from all subjects were collected in polystyrene urine collection bottles previously washed with diluted Nitric acid. Lead concentration was determined in urine samples by coupling DLLME with UV-Vis spectrophotometry. Quantitative data was analyzed using IBM SPSS Statistics v23.0 and the statistical analyze of research was done by one sample t-test, at the significance level of p<0.05.
Results: According to the results, the lead concentration mean for the cyclists was 3.79±2.99 μg L−1 in urine samples. As a result, this amount was significantly lower than borderline lead level (10 μg/dL) determined by American Council on Science and Health (p<0.001).
Discussion: These results showed that urine lead value as an air quality indicator in athletes cycling on Tehran streets, is located in acceptable level. So urban cycling might be a safe exercise recommendable to all people aimed to reduce traffic congestion and air pollution.
Methodology: Ten healthy male cyclists (age, 22 ± 2) who lived in Tehran city were recruited before the start of their training period. The athletes had performed training regularly for the previous 2 years, and they have an average of three times per week work out, mostly on city streets. They all completed a questionnaire relative to their habits to ensure they were not taking any vitamins, minerals, or other supplementation. Morning midstream urine samples obtained from all subjects were collected in polystyrene urine collection bottles previously washed with diluted Nitric acid. Lead concentration was determined in urine samples by coupling DLLME with UV-Vis spectrophotometry. Quantitative data was analyzed using IBM SPSS Statistics v23.0 and the statistical analyze of research was done by one sample t-test, at the significance level of p<0.05.
Results: According to the results, the lead concentration mean for the cyclists was 3.79±2.99 μg L−1 in urine samples. As a result, this amount was significantly lower than borderline lead level (10 μg/dL) determined by American Council on Science and Health (p<0.001).
Discussion: These results showed that urine lead value as an air quality indicator in athletes cycling on Tehran streets, is located in acceptable level. So urban cycling might be a safe exercise recommendable to all people aimed to reduce traffic congestion and air pollution.
Keywords
Exercise training- Urine lead concentration- Cyclists