- |
-
بررسی اختلالات خوردن در مردان ورزشکار معلول و سالم
پذیرفته شده برای پوستر
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/10thconf.2017.443
نویسندگان
1دانشجوی کارشناسی ارشد تغذیه ورزشی دانشگاه تبریز
2دانشگاه تبریز
چکیده
مقدمه: اختلالات خوردن مشکلاتی هستند که با شیوه زندگی و فرهنگ جامعه‌ای که شخص در آن زندگی می‌کند، ارتباط نزدیک دارند. اختلالات خوردن شامل طیف وسیعی از بیماری‌ها همراه با افزایش وزن یا کاهش وزن بوده و یکی از اختلالات شایع روانی به شمار می‌روند که باعث ایجاد مشکلات فراوانی در سلامت جسمی و عملکرد روانی و کیفیت زندگی می‌شوند. از طرفی بنظر می‌رسد ورزشکاران معلول بدلیل مشکلات حرکتی و شرایط روحی خاص دچار اضطراب بیشتری در طی رقابت‌های ورزشی باشند. از این رو تحقیق حاضر به منظور بررسی اختلالات خوردن در مردان ورزشکار معلول و سالم در شهر تبریز انجام شد.
روش شناسی: 100 نفر از مردان ورزشکار معلول و 100 نفر از مردان ورزشکار سالم به طور تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه 26 سوالی اختلالات خوردن ( EAT -26) که نمره کل آن برای اندازه‌گیری اختلالات خوردن و زیرگروه‌های آن برای اندازه‌گیری اشتغال ذهنی با غذا، تاثیر فشارهای اجتماعی بر خوردن، رژیم غذایی و اجتناب از غذاهای چاق کننده و عدم کنترل در غذا خوردن استفاده شد. آزمون یومن ویتنی برای تجزیه و تحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها: %38 ورزشکاران معلول و %32 ورزشکاران سالم مبتلا به اختلال خوردن بودند. مقادیر اشتغال ذهنی با غذا (A)، رژیم غذایی و اجتناب از غذاهای چاق کننده (B)، تاثیر فشارهای اجتماعی بر خوردن (C) و عدم کنترل در غذا خوردن (D)، در ورزشکاران معلول به ترتیب: 48/ 5± 70/ 6، 57/ 4±28/ 4، 39/ 2±44/ 2، 58/ 1±00/ 1 و در ورزشکاران سالم: 01/ 5±2/ 5، 37/ 3±83/ 2، 32/ 2±22/ 2 و 08/ 1±55/ 0 بود.
بحث و نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از آزمون یومن ویتنی نشان داد که ورزشکاران معلول به طور معنی‌داری اختلالات خوردن بیشتری نسبت به ورزشکاران سالم داشته، همچنین مقادیر زیرگروه‌های ذکر شده در ورزشکاران معلول در سه زیرگروه A، B، D به طور معنی‌داری بیشتر از ورزشکاران سالم بود. اما در زیر گروه C تفاوت معنی‌داری با ورزشکاران سالم نداشت.
روش شناسی: 100 نفر از مردان ورزشکار معلول و 100 نفر از مردان ورزشکار سالم به طور تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه 26 سوالی اختلالات خوردن ( EAT -26) که نمره کل آن برای اندازه‌گیری اختلالات خوردن و زیرگروه‌های آن برای اندازه‌گیری اشتغال ذهنی با غذا، تاثیر فشارهای اجتماعی بر خوردن، رژیم غذایی و اجتناب از غذاهای چاق کننده و عدم کنترل در غذا خوردن استفاده شد. آزمون یومن ویتنی برای تجزیه و تحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت.
یافته ها: %38 ورزشکاران معلول و %32 ورزشکاران سالم مبتلا به اختلال خوردن بودند. مقادیر اشتغال ذهنی با غذا (A)، رژیم غذایی و اجتناب از غذاهای چاق کننده (B)، تاثیر فشارهای اجتماعی بر خوردن (C) و عدم کنترل در غذا خوردن (D)، در ورزشکاران معلول به ترتیب: 48/ 5± 70/ 6، 57/ 4±28/ 4، 39/ 2±44/ 2، 58/ 1±00/ 1 و در ورزشکاران سالم: 01/ 5±2/ 5، 37/ 3±83/ 2، 32/ 2±22/ 2 و 08/ 1±55/ 0 بود.
بحث و نتیجه گیری: نتایج به دست آمده از آزمون یومن ویتنی نشان داد که ورزشکاران معلول به طور معنی‌داری اختلالات خوردن بیشتری نسبت به ورزشکاران سالم داشته، همچنین مقادیر زیرگروه‌های ذکر شده در ورزشکاران معلول در سه زیرگروه A، B، D به طور معنی‌داری بیشتر از ورزشکاران سالم بود. اما در زیر گروه C تفاوت معنی‌داری با ورزشکاران سالم نداشت.
کلیدواژه ها
موضوعات
Title
Evaluation of eating disorders in disabled and healthy athletes
Authors
Fatemeh Jafari Khosraghi, Ramin Amirsasan, Nakisa Farhangi
Abstract
Introduction: Eating disorders are problems closely related to lifestyle and culture of a society. Eating disorders include a wide range of diseases associated with weight gain or weight loss, and it is one of the most common psychiatric disorders that causes a lot of problems in physical and mental performance and quality of life. On the other hand it seems that disabled athletes be more anxious during sport competitions because of their physical problems and their special mental condition. So this study was to evaluate eating disorders in disabled and healthy male athletes in Tabriz.
Methodology: 100 disabled and 100 healthy athletes were randomly selected. 26-item questionnaire of eating disorders (EAT -26) was used. Total score was used to measure the eating disorders and the sub-scales to measure preoccupation with food (A), impact of social pressure to eat (B), diet and avoid fatty foods (C) and lack of control eating (D). Mann-Whitney U test was used for statistical analysis.
Results: 38% of disabled athletes and 32% of healthy athletes had eating disorders. Values of preoccupation with food, diet and avoid fatty foods, the impact of social pressure on eating and lack of control in eating, in disabled athletes were: 6.7±5.48, 4.28±4.57, 2.44±2.39, 1.00±1.58 and in healthy athletes were: 5.2±5.01, 2.83±3.37, 2.22±2.32 and 0.55±1.08.
Discussion: Using the Mann-Whitney U test showed that disabled athletes had significantly more eating disorders than healthy athletes. In disabled athletes, sub-scales values A, B, D were significantly more than healthy athletes but there was no significant differences in C sub-scales.
Methodology: 100 disabled and 100 healthy athletes were randomly selected. 26-item questionnaire of eating disorders (EAT -26) was used. Total score was used to measure the eating disorders and the sub-scales to measure preoccupation with food (A), impact of social pressure to eat (B), diet and avoid fatty foods (C) and lack of control eating (D). Mann-Whitney U test was used for statistical analysis.
Results: 38% of disabled athletes and 32% of healthy athletes had eating disorders. Values of preoccupation with food, diet and avoid fatty foods, the impact of social pressure on eating and lack of control in eating, in disabled athletes were: 6.7±5.48, 4.28±4.57, 2.44±2.39, 1.00±1.58 and in healthy athletes were: 5.2±5.01, 2.83±3.37, 2.22±2.32 and 0.55±1.08.
Discussion: Using the Mann-Whitney U test showed that disabled athletes had significantly more eating disorders than healthy athletes. In disabled athletes, sub-scales values A, B, D were significantly more than healthy athletes but there was no significant differences in C sub-scales.
Keywords
Eating disorders, Disabled athletes