تاثیر 12 هفته تمرین ترکیبی (پلایومتریک و قدرتی) بر قدرت بیشینه و ترکیب بدنی زنان ورزشکار
پذیرفته شده برای پوستر XML
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/10thconf.2017.533
کد مقاله : 2835-10THCONF
نویسندگان
1دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تهران، پردیس کیش،ایران
2عضو هیات علمی گروه فیزیولوژی ورزشی ، دانشگاه آزاد اسلامشهر،اسلامشهر،ایران
3دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی ،دانشگاه گیلان،رشت،ایران
4کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلام شهر،اسلامشهر،ایران
چکیده
مقدمه: با توجه به مطالعات پیشین مبنی بر آثار مثبت تمرینات مقاومتی و پلایومتریک بر قدرت و ترکیب بدنی، به نظر میرسد ترکیب آنها میتواند روش موثری برای بهبود همزمان قدرت عضلانی و ترکیب بدن گردد. لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات تمرین مقاومتی، پلایومتریک، و ترکیبی بر قدرت بیشینه، ترکیبات بدن و شاخص تودهی بدن بود.
روش‌شناسی: چهل آزمودنی زن فعال (سن 3/45 ± 28/1 سال، قد 5 ± 164 سانتیمتر، وزن 6/7 ± 65/6 کیلوگرم) به طور تصادفی به چهار گروه تمرین مقاومتی (RT) (10 نفر)، تمرینات پلایومتریک (PT) (10 نفر)، تمرینات ترکیبی (RT+PT) (10 نفر) و کنترل (CON) (10 نفر) تقسیم شدند. گروههای تمرینی تمرینات را سه جلسه در هفته به مدت 12 هفته اجرا کردند. گروه کنترل نیز تمرینات روزمرهی خود را در طول 12 هفته اجرا کردند. در پیش و پس آزمون یک تکرار بیشینه (1RM) در حرکات پرس پا، اسکات پا، اکستنشن و فلکشن زانو اندازهگیری شدند. ترکیبات بدن نیز توسط دستگاه سنجش ترکیبات بدن اندازهگیری شد.
یافته ها: افزایش معناداری (P>0.05) پس از انجام پروتکلهای تمرینی مختلف در یک تکرار بیشینه در پرس پا (7/8+%=RT، 2/13+%=RT+PT)، یک تکرار بیشینه در اسکات پا (3/13+%=RT، 2/7+%=PT، 7/19+%=RT+PT،6/7+%=CON)، اکستنشن زانو (2/8+%=RT، 3/11+%=RT+PT)، فلکشن زانو (9/16+%=RT، 1/9+%=PT، 6/21+%=RT+PT)، درصد چربی (1/6-%=PT و 6/13-%=RT+PT) و شاخص تودهی بدن (5/2+%=RT) مشاهده شد. بهبود در 1RM پرس پا و فلکشن زانو در گروه ترکیبی از گروه کنترل بیشتر بود. تغییرات در 1RM اسکات پا در گروه ترکیبی از گروه پلایومتریک و قدرتی بیشتر بود. همچنین کاهش در درصد چربی گروه ترکیبی بیشتر از گروه کنترل بود.
بحث و نتیجه‌گیری: یک دوره تمرین مقاومتی، پلایومتریک، و ترکیبی میتواند به واسطۀ افزایش سرعت توسعه نیرو و عملکرد عصبی-عضلانی باعث افزایش قدرت؛ با افزایش حجم عضلانی و نیاز به سوخت بالاتر باعث کاهش درصد چربی و با افزایش وزن حاصل از افزایش توده عضلانی موجب افزایش BMI گردد. استفاده از هر سه نوع تمرین میتواند برای بهبود قدرت عضلانی موثر باشد اما روش تمرینی ترکیبی در مقایسه با روش تمرینی پلایومتریک و قدرتی میتواند تأثیر بیشتری در افزایش قدرت عضلانی و بهبود نیمرخ ترکیب بدنی داشته باشد.
کلیدواژه ها
موضوعات
 
Title
The effect of 12 week combined training (plyometric & strength) on maximum strength and body composition in female athletes
Authors
Mehregan Kheirollahi, laleh behboudi, mohsen Sheykhlouvand, Ali Faraji
Abstract
Introduction: According to recent works concerning positive effects of resistance training and plyometric training on strength and body composition, it seems combination of both training methods might be an effective way to improve muscular strength and body composition simultaneously. Hence, the purpose of this study was to investigate the effects of resistance and plyometric training, and combination of which on maximal strength, body composition and body mass index.
Methodology: Fourteen active females (age: 28.1±3.4 years, height: 164±5 cm, body mass: 65.6±6.7 kg) were randomly divided into 4 groups. RT (n=10) performed resistance training three times per week for 12 weeks. PT (n=10) performed plyometric training three times per week for 12 weeks. RT+PT (n=10) performed combined resistance and plyometric training three times per week for 12 weeks. And CON (n=10) performed their normal training through 12 weeks. Pretest and posttest were 1 repetition maximum (1RM) leg press, leg squat, knee extension and flexion. As well, body composition assessed by bioelectrical impedance analysis
Results: Significant improvements (p<0.05) were found in 1RM leg press (RT=+8.7%, RT+PR=13.2%), 1RM leg squat (RT=13.3%, PT=+7.2%, RT+PT=+19.7%, CON=+7.6%), knee extension (RT=+8.2%, RT+PT=+11.3%), knee flexion (RT=+16.9%, PT=+9.1%, RT+PT= +21.6%), fat percentage (PT= -6.1%, RT+PT=-13.6%) and body mass index (RT=+2.5%). Improvement in 1RM leg press and knee flexion in RT+PT was significantly greater than improvement in group CON. Changes in 1RM leg squat in group RT+PT was significantly greater than PT and group CON. Also, decrease in fat percentage was significantly greater in RT+PT compared to group CON.
Discussion: A period of RT, PT and RT+PT may improve muscular strength through enhancement of rate of force development and neuromuscular function, may decrease fat percentage through increase in metabolism as consequence of muscular hypertrophy, and may enhance BMI mediated by muscular hypertrophy. Although all three training methods could be effective to improve muscular strength, combined method may be more effective than PT and RT in enhancement of strength and body composition profile.
Keywords
Combined training, Maximum strength, Body composition, Body mass index