نقش میانجی خودکارآمدی در مزیت های منتسب به تمرین دوتایی
پذیرفته شده برای پوستر XML
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22089/10thconf.2017.558
کد مقاله : 2896-10THCONF
نویسندگان
1دانشجوی کارشناسی ارشد رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2استادیار گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
3استادیار گروه رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران، ایران
4دانشجوی کارشناسی تربیت بدنی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده
مقدمه: اگر چه مزیت روش تمرین دوتایی نسبت به تمرین انفرادی مشخص شده است اما کمتر تحقیقی به علت یابی این برتری مخصوصا از بعد روانشناختی پرداخته است. هدف تحقیق حاضر بررسی نقش واسطه ای خودکارآمدی در روش تمرین دوتایی در تکلیف اجرای فرم یک تکواندو بود.
روش شناسی: برای این منظور 25 دانشجوی پسر در دو گروه 12 نفره تمرین دوتایی و 13 نفره تمرین انفرادی در یادگیری فرم شماره یک تکواندو طی 3 جلسه 30 دقیقه ای به دو روش مورد آموزش قرار گرفتند. تنها تفاوت میان دو گروه، روش تمرین مهارت های آموخته شده بود. بدین ترتیب که افراد گروه تمرین دوتایی در هر جلسه پس از آموزش شفاهی مربی و مشاهده الگوی ماهر مهارت ها، در گروه های دونفری به تمرین می پرداختند و این در حالی بود که افراد گروه تمرین انفرادی در این مرحله هر یک به صورت جداگانه تمرین می کردند. پرسشنامه خودکارآمدی یک بار پس از اولین توضیحات مربی در خصوص تکلیف مورد نظر و نمایش آن به شرکت کنندگان ارائه می شد و یک بار قبل از آزمون یادداری که یک هفته پس از آخرین جلسه مداخله گرفته می شد، در اختیار شرکت کنندگان قرار می گرفت. این پرسشنامه تکلیف ویژه، بر اساس پیشنهادات بندورا طراحی و حاوی 6 سوال بود.
یافته ها: نتایج حاکی از برتری گروه تمرین دوتایی در یادگیری تکلیف مورد نظر بود. همچنین نتایج آزمون t مستقل نشان داد پیشرفت خودکارآمدی افراد گروه تمرین دوتایی نسبت به افراد گروه تمرین انفرادی به طور معناداری بیشتر بود.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان چنین جمع بندی کرد که یکی از عواملی که موجب می شود نوآموزانی که به صورت دوتایی تمرین می کنند علیرغم تمرین فیزیکی کمتر یادگیری بیشتری را تجربه کنند، نه فقط مشاهده الگوی در حال یادگیری، بلکه بالا رفتن عاملی روانشناختی به نام خودکارآمدی در آنها می باشد.
کلیدواژه ها
موضوعات
 
Title
The mediator role of self-efficacy in learning advantages related to dyad training
Authors
Saeed Karimi, Shahab Parvinpour, Marzie Balali, Mohammad Bazrpach
Abstract
Introduction: Although benefits of dyad training versus individual training well has been established but there is little study that consider reasons of this advantages, especially from a psychological domain. This study aims at investigating mediator role of self-efficacy in dyad training method in learning taekwondo form 1.
Methodology: 25 boy students in two groups of dyad training (12 people) and individual training (13 people) were learned taekwondo form 1 in three 30 minutes sessions. The groups just were differed in their methods of practicing the task (taekwondo form 1). Thus people in Dyad training group in every sessions after receiving practitioner's verbal instructions and observing perfect model, practiced the task in a dyadic manner, while people in individual training group in this phase practiced individually the task. Self-efficacy questionnaire presented to participants once after verbal instructions and viewing model and once at retention test which was taken one week after last session of practice. This questionnaire included 6 questions and was according to bandura's suggestions.
Results: Results showed better performance of dyad training group than individual training group. Also results of independent test showed that progress of self-efficacy in dyad training group's people was significantly more than their peers in individual training group's people.
Discussion: According to the results could be concluded that one of the certain factors that makes learners participating in dyad training method acquires more learning despite fewer physical practice, is not only observing learning model through practice, but increasing a psychological factor named self-efficacy in them.
Keywords
Self-efficacy, Motor learning, Dyad Training, Taekwondo